pasażer na gapę

См. также в других словарях:

• pasażer — m IV, DB. a, Ms. pasażererze; lm M. owie, DB. ów «osoba korzystająca z płatnego środka lokomocji» Pasażerowie pociągu, autobusu, statku. Pasażer na gapę. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• gapa — pot. Na gapę «bez biletu»: Do domu musiałem wracać na gapę. Byłem spłukany do cna. CKM 5/2000. (...) na żaglowcu wiozącym europejskich emigrantów do USA znaleziony zostaje chłopak – pasażer na gapę. CKM 5/2000 …   Słownik frazeologiczny

• gapowicz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pasażer, który nie kupił biletu, jadący na gapę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ukarać gapowicza mandatem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pasażerka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. pasażerkarce; lm D. pasażerkarek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta pasażer : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złapano pasażerkę jadącą na gapę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień